Jeden w roku!

      Tak, nastaje taki dzień i wieczór, kiedy przez moment mówimy do siebie ludzkim głosem.  Możemy zapomnieć o tym, co było złe, wykrzyczane i zwymyślane. Powinniśmy czerpać z czasu drugiej osoby, cennego spotkania z bliskimi nam ludźmi. Przez cały rok jesteśmy zabiegani, zapomnieni. Nie dostrzegamy pragnień drugiego człowieka, nie piszemy SMS-ów, bo przecież jesteśmy bardzo zajęci, zapracowani. A mimo to sami czekamy na odzew. W ten sposób tkwimy w błędnym kole, między innymi stąd bierze się frustracja, złość i zazdrość. Tak bardzo nam znane.

                                   Stop!

Zatrzymaj się choć na chwilę, zainteresuj się tym, co dzieje się u Twoich znajomych, przyjaciół. Czekasz na wiadomość - napisz, zadzwoń sam. Jakie to trudne. A jednak są po to też Święta Bożego Narodzenia, by zauważyć te małe gesty, by na nowo się w nas pojawiły. Tak, jak Jezus się zjawił, ubogi, nagi, taki bezbronny. A jednak od razu sam dawał radość, nadzieję i miłość w niewinnym sercu.  

Człowieku, dobrze, że jesteś! 

Bądź przy mnie.

  Kochana,

  kiedy Cię pierwszy raz zobaczyłem, spodobałaś mi się, byłaś taka skromna, delikatna. Intrygowało mnie to, że jesteś sobą, nikogo nie udajesz. Wśród rówieśników zawsze znalazłaś kogoś, z kim mogliśmy porozmawiać, pobawić się w przedszkolu, siedzieć w jednej ławce na lekcjach. Czasem mnie irytowali na korytarzu czy na ulicy ci, którzy śmiali się z Ciebie, robili głupie miny i wpatrywali się coraz to bardziej natarczywie. 

    Z biegiem lat nauczyłaś mnie, że nie można ludzi  krytykować za to, że dziwnie reagują na Twój widok. Chciałaś zawsze, bym wytłumaczył im, kim jesteśmy i Cię przedstawił. Starałem się to robić najlepiej, jak potrafię. Nie zawsze mi wychodziło w stu procentach prawidłowo, ale... cóż - uczyłem się tego. Teraz, gdy już się znamy ponad ćwierć wieku, umiem dostrzegać w Tobie piękno niedoskonałości, trwać przy Tobie każdego dnia. Wiesz, chcę zawsze móc stanąć w Twojej obronie; wierzę, że kiedy przyjdzie na to czas, wytrwamy ciężkie chwile. Dziękuję, że zostałaś. Choć były momenty, że mogłaś odejść. Być może ta Druga jest piękna, atrakcyjniejsza dla ludzi, zręczniejsza, ale to Ty mi się podobasz. Proszę, nie bierz do siebie moich słów czy myśli, które nie zawsze są pozytywne. Niekiedy powiem coś w złości, z poczucia bezsilności. Tak naprawdę nie obwiniam Ciebie, moja Niedoskonałości, tylko próbuję dostosować się do sytuacji, w której raz na jakiś czas się znajdziemy. Wiem, że miewam wygórowane marzenia oraz stawiam sobie nierealne cele. Niezależnie od tego, co będzie, wiem jedno - chcę, byś była ze mną do końca. Zostań, proszę Cię.

Koreańczyk wyjechał na ulice Warszawy.

 ...póki co tylko w ramach Dni Transportu Publicznego uczestniczył w paradzie tramwajów stołecznych. Mowa o najnowszym wagonie, który jest przedstawicielem 123 wozów, jakie będą sukcesywnie pojawiać się na liniach. Tramwaj typu 140N mierzy niecałe 33 metry długości, jest szeroki. Szerokie pudło niweluje przerwę między podłogą tramwaju a wysepką przystankową. Niestety nadal jest efekt stopnia ze względu na różnicę poziomów między przystankiem a podłogą tramwaju. Oprócz "stoczterdziestki", która jest niskopodłogowym tramwajem pięcioczłonowym, dwustronym, dwukierunkowym, pojawią się jeszcze odmiany - pięcioczłonowa, jednostronna, jednokierunkowa, czyli typ 141N oraz wersja trójczłonowa jednostronna, jednokierunkowa, tj. typ 142N. Litera w oznaczeniu oznacza "normalizowany", czyli ujednolicony, standaryzowany. Dużo dzieje się w stolicy, jeśli mówimy o transporcie miejskim, ale o tym w kolejnych moich wpisach. 

Źródło:

https://tvn24.pl/tvnwarszawa/komunikacja/warszawa-nowe-tramwaje-hyundaia-kiedy-wyjada-na-trase-na-jakiej-linii-beda-kursowac-5417149#playlist-5417149-video-5416742

Helsiniak w Łodzi.

   Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Łodzi po raz kolejny sięgnęło po używane tramwaje dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnością ruchową i osób starszych. Tym razem są to wozy całkowicie niskopodłogowe. Variotramy z Helsinek - bo o nich mowa - będą eksploatowane liniowo przez osiem miesięcy. Testy rozpoczęły się kilka dni temu. Sprowadzone tramwaje są pięcioczłonowe, bardzo krótkie, ponieważ mają nieco ponad 24 metry długości. Dla porównania wagon typu 122NaL, który również jest pięcioczłonowy, mierzy ponad 30 metrów. Helsiniaki zadebiutowały na najnowszej (już kilkuletniej) łódzkiej linii numer 18. Do tematu będę na pewno jeszcze wracał.

Źródło:

https://www.transport-publiczny.pl/mobile/tramwaje-z-helsinek-zaczynaja-wozic-pasazerow-w-lodzi-70433.html

Flesz

   Żyjemy zabiegani, pogubieni. Szukamy lekarstwa na wszystko, co nas przytłacza - na ból zranionego zaufania, na rozczarowanie, niepewność jutra. Zasięg naszych poszukiwań jest bardzo rozległy. Myślę, drogi Czytelniku, że jest to lekarstwo paradoksalnie bliżej, niż nam się wydaje. Chcemy do wszystkiego dotrzeć sami, chcemy sobie zawdzięczać sukcesy własne, a potrafimy obarczać winą innych za porażki, które ponieśliśmy. Ile razy ja w ten sposób postępowałem i - niestety - nadal postępuję. 

Potrzebujemy siebie nawzajem, szczególnie jeśli funkcjonujemy w trudach i ciemności naszego codziennego życia. Drugi człowiek może być naszym "fleszem", który na moment oświetli oraz doda wyrazistości sytuacji, w której się znajdujemy. Flesz, to błysk, który w ułamkach sekund rozświetla to, co jest w ciemności lub jest słabo widoczne, niewyraźne. Tak i my możemy rzucić światło na sytuację, która przytłacza naszego rozmówcę, a być może spojrzy na nią z innej strony... Łatwiej będzie mu podjąć działanie. To takie ważne, by być wsparciem dla drugiego człowieka. Doświadczenie i obiektywne spojrzenie na sytuację, w której znajduje się nasz rozmówca, jest kluczem do konstruktywnej pomocy. To jak, jesteś gotowy do bycia wsparciem dla kogoś? Jesteś gotowy, aby też wsparcie przyjąć? 

Piszcie, drodzy Czytelnicy, jakie jest Wasze zdanie ma ten temat? Zachęcam serdecznie do komentowania poniżej.

Przyobecni...

    Lubię czasem patrzeć na tych dwoje... Ona taka delikatna, a zarazem ekspansywna, lubi się stroić, ubierać się w ciszę... Później nagle w nieartykułowane wokalizacje, tiki, spastykę. On ładny mężczyzna, o łagodnych rysach twarzy. Mimikę ma dynamiczną - jak w kalejdoskopie obraz. W oczach ma wypisane emocje i przyświadomość. Odległa jest ta ostatnia od naszego świata zewnętrznego, lecz nie jest martwa. Jest nam daleka, lecz jemu być może bliższa, niż nam się wydaje.  Przyświadomość dlatego, że nie jest pełna, lecz jest schowana w ruchach i przeźroczystym spojrzeniu. On / ona i jego / jej niepełnosprawność. Mają swoje tajemnice, których prawdopodobnie nigdy nie poznamy. Możemy je / ich wspierać jedynie, by z nami były lub byli.

 Zatem również taki człowiek z niepełnosprawnością intelektualną jest dla mnie... przyobecny. Tak określam osoby funkcjonujące wśród nas, ale które w naszym odczuciu są nieświadome rzeczywistości, w której się znajdują. Pomimo to funkcjonują wśród nas dzięki ich opiekunom, dzięki pracy z niepełnosprawnymi intelektualnie. Lekarze, osoby stawiające diagnozę oraz terapeuci działający z rodzinami osób z niepełnosprawnością, są ogromnym wsparciem i źródłem kompetentnej pomocy. Jednakże najważniejsi i najbardziej znający "Przyobecnych" są właśnie rodzice lub opiekunowie. Ponieważ to Oni spędzają z dziećmi najwięcej czasu, to oni karmią, przebierają, myją i dbają o te osoby. Dają im godność człowieka, istoty żyjącej, odczuwającej różne emocje i mającej różne nastroje. Szacunek i pokora, to najpiękniejsze formy wdzięczności oraz uznania za walkę o każdy dzień dla wychowujących. Piękną codzienność "Przyobecnych" kształtują swoją wytrwałością, zaangażowaniem, łzami, zwątpieniem i utraconą nadzieją. Lecz przede wszystkim - miłością. Ona jest motorem działań każdego dnia.

Cisza - przyjaciel

    Zbyt dużo słów jest jak przekazanie amunicji innym. Mogą być niekiedy źle wykorzystane, zbyt duża wiedza o kimś jest niebezpieczna. Trudno przewidzieć zachowania ludzi, czyli także własne. Dlatego warto czasem poradzić się dobrych przyjaciół - ciszy i milczenia. Można im wiele w swych myślach przekazać, one nigdy cię nie zdradzą, nie powiedzą nic, czego byś nie chciał. Warto czasem pomilczeć. Spróbujmy... 

Pół ciszy, pół głośności.

       Relacja ludzi składa się z przekazu informacji, współodczuwania, z emocji - pozytywnych i negatywnych, oraz z ich przetwarzania. Niejeden z nas przekonał się, że słowo ma moc (sprawczą). Wypowiedziane słowo koi i kole. Również stopień relacji, jej zażyłość i rodzaj są tutaj bardzo istotne. Dobre słowo jest dla nas niezwykle cenne, jeśli skieruje je do nas ktoś nam bliski - rodzina lub przyjaciel. Tak samo bolesne są słowa przykre lub słowa gorzkiej prawdy o nas samych, usłyszane od rodziny czy znów przyjaciela. Najbardziej "neutralne" w obydwu przypadkach są słowa od osoby mało nam znanej. Emocje powodują, że niekiedy słowa są wykrzyczane, powiedziane w gniewie lub rozpaczy... albo w wielkiej radości. 

    Jednakże jest również tak, że krzyczy za nas cisza. Milczenie, brak odzewu powodowany zamknięciem się na drugiego człowieka, żywieniem urazy do niego, to niekiedy spotykany w naszych relacjach sposób przebywania ze sobą. Czasem myślę, że krzyk ciszy jest dużo gorszy od krzyku ze strun głosowych. 

Istnieje na szczęście też ta pozytywna cisza. Słychać w niej nasze myśli, słychać Niesłyszalnego [określenie wzięte z utworu wykonywanego przez Antoninę Krzysztoń "Jest cisza" - https://m.youtube.com/watch?v=UgbcuKbUEtY].

Kilka tramwajowych aktualizacji...

     Jak zapewne wywnioskowałeś z tytułu, drogi Czytelniku, niniejszy wpis będzie traktował o tramwajach. Mimo, że nazwa mojego bloga mówi stricte do niepełnosprawności, to temat wpisu nawiązuje do niej.

Elbląg:

- niecałe trzy miesiące temu (w drugiej połowie kwietnia) pojawił się piąty jednoczłonowy Moderus Beta MF09AC. Klimatyzacja kabiny pasażerskiej jest nowością w tramwajach tej serii, a ostatni egzemplarz z dostawy - jak na razie jedynym, który jest w nią wyposażony.

Warszawa:

- pojawiły się pierwsze dwie sztuki tramwajów firmy Hyundai Rotem. Wagony są najdłuższe w stolicy, mierzą niecałe 33 metry, dokładnie 32900 mm. Docelowo będą jeździły 123 sztuki po Warszawie, w różnych długościach. Trójczłonowe wozy będą krótsze od obecnie jeżdżących tramwajów 116Na/1 i 116Na/3 (te mają 24050 mm).

Śląsk:

- Spółka Tramwaje Śląskie S.A. ogłosiła przetarg na zakup jednej sztuki jednoczłonowego, dwustronnego, dwukierunkowego wagonu częściowo niskopodłogowego. Ma on być rezerwą lub normalnym tramwajem liniowym do obsługi trasy na ulicy Piekarskiej w Bytomiu.

    Obecnie dużo dzieje się na rynku tramwajowym. Będzie to z pewnością materiał do kolejnych wpisów na moim blogu. Wszystkie wymienione w tekście wydarzenia dotyczą tramwajów całkowicie niskopodłogowych, jak i częściowo niskopodłogowych. Obecnie w miejskich pojazdach szynowych stosuje się rampy, miejsca na wózki inwalidzkie, a także etykietki z opisem przycisku w alfabecie brajla i udźwiękowienie nazw przystanków. Stąd nawiązanie do głównego tytułu mojego bloga. Wyprodukowane w ostatnim czasie tramwaje spełniają normy dostosowania ich wnętrza do potrzeb pasażerów starszych, z niepełnosprawnością ruchową i wzrokową.

Źródło:

- https://www.transport-publiczny.pl/mobile/elblag-z-kompletem-krotkich-moderusow--68467.html

- https://www.transport-publiczny.pl/mobile/pierwsze-tramwaje-hyundaia-dotarly-do-warszawy-zdjecia-69384.html

- https://www.transport-publiczny.pl/mobile/tramwaje-slaskie-kupuja-dodatkowy-jednoczlonowy-tramwaj-dwukierunkowy-69404.html

Raz na wozie, raz... powozem!

   Czasem się zastanawiam, jak to możliwe, że zdarza się nam zbłądzić; że ulegamy ogólnospołecznej opinii, trendom? Być może szukamy w nich czegoś, co by nas łączyło, a raczej indetyfikowało z grupą ludzi, którzy są dla nas ważni. Oczywiście nie twierdzę, że każdy wybór człowieka jest zły i prowadzi do zubożenia mentalno-emocjonalnego. Kierujemy się naszą wygodą, marzeniami. Nie patrzymy niekiedy na drugiego człowieka. Możemy podjąć decyzję o zmianie pracy, o kupnie jakiegoś przedmiotu mniej lub bardziej nam potrzebnego. 

    Myślę, że warto byłoby zastanowić się, co rzeczywiście jest dla nas najważniejsze i najkorzystniejsze? Człowiek jest stworzeniem "stadnym", najlepiej funkcjonujemy w grupie ludzi. Mimo, że często temu przeczymy, to i tak prędzej czy później okazuje się, jak bardzo potrzebujemy drugiego człowieka. Dzięki niemu możemy spojrzeć na daną sytuację w naszym życiu z innej perspektywy, możemy przekazywać naszą wiedzę, odczucia drugiemu człowiekowi. Możemy też dowiedzieć się istotnych rzeczy o nas samych: o naszych zaletach, przywarach lub zachowaniu. Dzięki drugiemu człowiekowi zawsze będziemy "na wozie", rozwiniemy własne talenty, będziemy się czuć potrzebni i gotowi do pomocy. Nigdy nie będziemy emocjonalnymi cyborgami, maszynami, które są w stanie udźwignąć to, co trudnego się nam przytrafia. Jednakże, gdy zaufamy drugiemu człowiekowi i gdy staniemy się kimś, komu można zaufać, wówczas będziemy mogli śmigać "powozem". Najpiękniejszy dar - drugi człowiek, najcenniejszy - przyjaciel. Co o tym myślusz, drogi Czytelniku, jakie masz spostrzeżenia (podziel się w komentarzach)?

Jak brylant...

 To znaczy piękny, lecz nie - idealny. Tacy jesteśmy, tacy chcemy być. Naturalną rzeczą jest pragnienie  bycia lubianym, szanowanym przez innych. Sprawia nam to przyjemność i daje satysfakcję. 

Jednakże pamiętajmy, że nie jesteśmy krystalicznie dobrzy i cudowni. Nie sam wygląd jest najważniejszy. Dostrzegajmy w drugim człowieku piękno. Szlifujmy te pozytywne cechy w nim i w sobie samych, pamiętając, że zawsze może pojawić się jakaś skaza. Jubiler już czeka na nas tam na górze... On sprawi, że staniemy się diamentami. Tu w doczesności dbajmy o najdrobniejsze aspekty naszego życia, o relacje z drugim człowiekiem, dbajmy o to, by nie było w nas zawiści. To będzie wówczas piękny wstęp do czegoś naprawdę wspaniałego. Wiesz, Czytelniku, co mam na myśli?

Transportowy 2021 rok...

 Każdy nowy rok przynosi jakieś sympatyczne nowości w zakresie transportu. W bieżącym roku nie będzie inaczej. Zatem co nas czeka?:

• Poznań: niedługo, ponieważ prawdopodobnie jeszcze w styczniu, rozpocznie się dostawa 31 sztuk elektrycznych autobusów dwunastometrowych; być może rozpocznie się remont trasy tramwajowej na Ratajach od ul. Kórnickiej do Osiedla Lecha, pojawią się podjazdy i przejścia dla pieszych, zatem po ponad 30 latach przystanki na tej trasie staną się dostępne dla osób starszych i z niepełnosprawnością ruchową; kontynuowana będzie gruntowna przebudowa Ronda Rataje, pojawią się nowe przystanki A+T (autobusowo-tramwajowe).

• Warszawa: kontynuacja rozbudowy II linii metro; rozpoczną się dostawy tramwajów Hyundai w ilości łącznej 213 sztuk; kontynuowane będzie planowanie trasy do Wilanowa oraz budowanie trasy tramwajowej na Winnicę.

• Elbląg: pojawi się piąty tramwaj typu Moderus Beta MF09AC, być może będą kontynuowane remonty tramwajów typu 805Na.

Na tą chwilę to wszystko. Ciąg dalszy nastąpi. 😉