Żyjemy zabiegani, pogubieni. Szukamy lekarstwa na wszystko, co nas przytłacza - na ból zranionego zaufania, na rozczarowanie, niepewność jutra. Zasięg naszych poszukiwań jest bardzo rozległy. Myślę, drogi Czytelniku, że jest to lekarstwo paradoksalnie bliżej, niż nam się wydaje. Chcemy do wszystkiego dotrzeć sami, chcemy sobie zawdzięczać sukcesy własne, a potrafimy obarczać winą innych za porażki, które ponieśliśmy. Ile razy ja w ten sposób postępowałem i - niestety - nadal postępuję.
Potrzebujemy siebie nawzajem, szczególnie jeśli funkcjonujemy w trudach i ciemności naszego codziennego życia. Drugi człowiek może być naszym "fleszem", który na moment oświetli oraz doda wyrazistości sytuacji, w której się znajdujemy. Flesz, to błysk, który w ułamkach sekund rozświetla to, co jest w ciemności lub jest słabo widoczne, niewyraźne. Tak i my możemy rzucić światło na sytuację, która przytłacza naszego rozmówcę, a być może spojrzy na nią z innej strony... Łatwiej będzie mu podjąć działanie. To takie ważne, by być wsparciem dla drugiego człowieka. Doświadczenie i obiektywne spojrzenie na sytuację, w której znajduje się nasz rozmówca, jest kluczem do konstruktywnej pomocy. To jak, jesteś gotowy do bycia wsparciem dla kogoś? Jesteś gotowy, aby też wsparcie przyjąć?
Piszcie, drodzy Czytelnicy, jakie jest Wasze zdanie ma ten temat? Zachęcam serdecznie do komentowania poniżej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz