Śląski tramwaj jednoczłonowy na trasie!

   W sobotę, 20. czerwca 2020 roku rozpoczęły służbę liniową niskopodłogowe tramwaje Moderus Beta MF10AC. Obecnie ilostan ich wynosi sześć sztuk. W tej transzy dostaw pojawi się łącznie dziesięć sztuk "jednoczłonów", dwa z nich będą dwustronne, dwukierunkowe. Przewoźnik planuje w przyszłości zakup kolejnych pięciu jednostronnych, jednokierunkowych krótkich Bet. Pojazdy firmy Modertrans zadebiutowały na linii nr 0. Rozważa się włączenie tramwajów Moderus Beta MF10AC w obsługę linii numer 9 lub 11 w ciągu najbliższych tygodni. Natomiast wahadłowe tramwaje tej rodziny przeznaczone są do kursowania na popularnej trasie linii numer 38 (naprzemiennie z wagonem typu N).

Co ciekawe niskopodłogowce opisywane w tym tekście, mają stylistykę pudła identyczną jak w modelu Moderus Gamma, jednakże ze względu na to, iż jest to tramwaj częściowo niskopodłogowy i nieprzystosowany do jazdy ukrotnionej (jako dwuwagonowy skład), otrzymał właśnie oznaczenie Moderus Beta. Chętnych zapraszam do zapoznania się z treścią artykułu, do którego link podaję jako źródło informacji.

Źródło:

https://dziennikzachodni.pl/nowy-tramwaj-w-katowicach-moderus-mf-10-ac-tramwajow-slaskich-zaczyna-wozic-pasazerow-debiutuje-na-linii-nr-0-w-sobote-20/ar/c1-15032750

Czekanie.

      Ważna umiejętność w życiu człowieka, warunkująca jego dojrzałość społeczną, emocjonalną. Uczymy się jej od najmłodszych lat. Na co czekamy? Zapewne w okresie wczesnego dzieciństwa - na zabawę, spotkanie z kolegami, na "swoją kolej" w grze wspólnej. Czekamy na wyniki egzaminów, na autobus na przystanku. Przykłady co najmniej infantylne. Musimy też czekać na przebaczenie, na czuły gest, zmianę czyjegoś postępowania, czekamy też na powrót bliskiej nam osoby, która wraca z podróży. Najgorsze jest poczucie braku działania, zmian z naszej perspektywy. Przecież nie przyspieszymy powrotu kogoś ze szpitala, nie przyspieszymy doręczenia nam listu.  Brak wpływu na sytuację również potęguje zniecierpliwienie. 

     Umiemy w tym zabieganym świecie czekać? Chyba tak, mimo, że jest to bardzo trudne. Warto poczekać na poczucie szczęścia, bliskości. Obecna sytuacja na świecie jest jednym z większych testów ludzkiej wytrwałości, karności oraz odpowiedzialności. Musimy czekać na "pożyczoną" przez nas pandemii normalność: rozmowy poza szklanym ekranem, na widok całej twarzy, na wspólne spacery, grillowanie, itp. Wierzę, że jesteśmy w stanie to wszystko przeczekać. Jeszcze będzie cudnie!