poniedziałek, 28 września 2020

Ona wciąż mnie zadziwia!

    Zawsze ze mną jest, stała, niezmienna w swym istnieniu. Przeszliśmy wiele, nauczyliśmy się żyć ze sobą, słucham Jej. Wiem, że będzie mi wierna i pragnę być z Nią w złych oraz dobrych chwilach. Powstała dlatego, że Bóg wiedział, że jest dobra. 

Proszę Cię, droga Niepełnosprawności, zostań, ponieważ budujesz mój każdy dzień, stawiasz ciekawe wyzwania. Dzięki Tobie mogę działać. Moi Rodzice nauczyli mnie wrażliwości, szacunku do drugiego człowieka. Do jego wiary, postrzegania świata. Nauczyli mnie też asertywności i używania rozumu. Dzięki Nim się poznaliśmy, przedstawili nas sobie. Dziękuję, że jesteś, moja Niedoskonałości. Jesteśmy wśród ludzi: w pracy, w rodzinie, na spotkaniach prywatnych, z kumplami. Cieszę się z Twej obecności. Pamiętaj, że zawsze będę Cię chronił, dbał o Ciebie - najlepiej jak potrafię. 

   Jestem i będę... 🙂

1 komentarz: