Las

   Jakże często zdarza mi się pochopnie kogoś ocenić, skomentować czyjeś zachowanie. Niestety równie często ta ocena jest negatywna. Dlaczego tak jest? Może przez mój charakter, może przez nieświadomy "podziw" dla negatywnych rzeczy, oczywiście w rozumieniu takim, że zawsze zło jest bardziej atrakcyjne niż dobro. Cóż... dostrzegam "drzazgę" w czyimś oku, a w moim "belki" nie zauważę. Tak to z nami, ludźmi, dzieje się. 

Ciężko jest przyznać się do błędu, trudno jest uznać przed kimś swoją winę. Jest to również dla mnie trudne. Każdy z nas ma tę "belkę" w oku, ot taki nasz mentalny las. Dziki las, ciemny, ponury. Wciąż się rozrasta i zajmuje obszary naszych relacji, przyjaźni, więzi rodzinnych. Drogi Czytelniku, to jest jedyny las, który trzeba jak najszybciej wykarczować. 

   Jakie jest Twoje spojrzenie na treść tego wpisu? Podziel się spostrzeżeniami w komentarzu poniżej.